Hoofdstuk 3: Deel 4 van het boek!

Hey {NAME}, Super dat je er nog steeds bent om mee te lezen. Half februari komt het complete boek trouwens uit. Ter info. Maar laten we meteen beginnen met het vierde deel van Hoofdstuk 3: 'Zo voer je de techniek uit'. Het is dus belangrijk om na deze vraag de snelheid erin te houden en door te gaan met de volgende stap. 'Heb je weleens aandacht ervaren zonder dat je het gevoel had dat je er niet mocht zijn?' Deze vraag stel ik uiteraard in de toon van haar veertigjarige zelf. Ze antwoordt: 'Ja natuurlijk..' 'Dan hoef je dat gevoel dat je er niet mocht zijn dus niet meer te doen...’ En op het moment van inzicht en opluchting, wat ik kan aflezen op haar gezicht, zeg ik: ‘Doe je ogen maar dicht…’ Wat er dan gebeurt is een interessante cognitieve en emotionele verschuiving. Hier een kleine analyse van wat er gebeurt. Als eerste een verlichting van de cognitieve dissonantie. Wanneer ik haar confronteer met de vraag of ze ooit aandacht heeft ervaren zonder het gevoel van dat ze er niet mocht zijn, en ze bevestigt dat dit het geval is, help ik haar de cognitieve dissonantie te verminderen. Ze realiseert zich opeens dat deze twee gevoelens (aandacht en ‘ik mag er niet zijn’) niet per se verbonden zijn. Deze realisatie geeft een gevoel van opluchting, omdat het brein nu een manier vindt om eindelijk die twee tegenstrijdige emoties te scheiden. Daarna geef ik de suggestie dat ze het gevoel van dat ze er niet mag zijn niet meer hoeft te ervaren om aandacht te krijgen en geef ik daarmee haar brein een nieuwe manier om deze gevoelens te verwerken. Dit kan leiden tot een herconfiguratie van de eerdere associatie tussen aandacht en het gevoel er niet te mogen zijn. Haar brein begint nu met het dissociëren van deze twee gevoelens, wat bijdraagt aan het versterken van een veel gezondere emotionele staat waarin aandacht niet langer wordt gekoppeld aan negatieve gevoelens van er niet mogen zijn. De vermindering van cognitieve dissonantie leidt ook tot een afname van angst of stress, waardoor de activiteit in die amandeltjes (amygdala), die betrokken zijn bij het verwerken van negatieve emoties, vermindert. Het controlecentrum van haar brein (haar prefrontale cortex) zou actiever kunnen worden bij het ondersteunen van deze nieuwe en meer rationele verbinding: ‘aandacht kan worden verkregen zonder het gevoel van er niet mogen zijn.’ Dit deel van het brein helpt bij het plannen en uitvoeren van nieuwe gedragspatronen op basis van deze hernieuwde overtuiging. En het striatum, dat dus betrokken is bij het aanleren van nieuwe gedragingen en gewoonten, versterkt deze nieuwe verbinding. Dit leidt er op een gegeven moment toe dat zij een nieuwe, gezondere respons ontwikkelt op situaties waarin ze aandacht zoekt, zonder daarbij al die negatieve gevoelens op te roepen. Dit proces alleen al leidt tot een positieve verschuiving in haar gedrag en emotioneel welzijn. Ze kan nu beginnen met het opbouwen van zelfvertrouwen en het ontwikkelen van een gezondere relatie met aandacht en zelfwaardering, waarbij ze niet langer negatieve gevoelens nodig heeft om aandacht te krijgen. Deze interventie kan alleen al het verschil maken, maar het gaat wel om de snelheid. Het gaat erom dat je achter elkaar de vragen stelt. Dus samenvattend de techniek. Allereerst vraag je naar de positieve intentie van het probleem waar ze mee komen. ‘Wat levert dat probleem je op?’ Je gaat net zo lang door tot je een positief antwoord krijgt. In dit geval aandacht. Dat veranker je en test je, zodat je echt zeker weet dat dat gevoel verankerd is. Dan ga je weer terug naar het probleem waar ze voor komen. In dit geval de nekhernia. Dan vraag je: ‘Wat is er nog erger dan die nekhernia’ en je stelt die vraag in een lagere toon en een langzamer tempo. Dat helpt. Je gaat net zo lang door tot je het echte probleem hebt. In dit geval ‘er niet mogen zijn’. Die anker je en test je ook zodat je echt even die kant van er niet mogen zijn hebt. Wanneer je die geankerd hebt dan vraag je: ‘Wist je dat dat gevoel van er niet mogen zijn (het echte probleem), je aandacht (positieve intentie) oplevert?’* *Uiteraard spreek je niet wat er tussen de haakjes staat uit.. Wacht op antwoord. En dan meteen de volgende vraag. ‘Heb je wel eens aandacht gekregen of gevoeld zonder dat gevoel er niet te mogen zijn?’ Antwoord van de cliënt. Vaak is dat ‘Ja natuurlijk’ of iets dergelijks. ‘Dan hoef je dat gevoel van er niet te mogen zijn dus niet meer te doen.’ Wacht op reactie van de cliënt en daarna zeg je meteen: ‘Doe je ogen maar dicht’. En de kunst is dan om tijdens die eerste vraag de ankers van ‘aandacht’ en ‘er niet mogen zijn’ af te vuren. Dat is vaak de lastigste stap. Vaak lukt dat ook niet meteen als je hiermee aan de slag gaat, vandaar dat we de hypnotische interventie van ‘het helen van het innerlijk kind’ er ook bij hebben. Dit was het vierde deel van hoofdstuk 3. Binnenkort het laatste deel alweer van Hoofdstuk 3 en dan weet je de techniek in principe gewoon. Top toch? Hoe vind je het tot nu toe? Laat het gerust weten. Mooie dag! Edwin P.s. Wil je eens een keer live iets meemaken? [Kijk dan hier eens]( Wil je deze mails niet meer, dat kan natuurlijk. Vinden we jammer, want waar vind je anders zoveel toffe info over hypnose, maar goed even goede vrienden uiteraard. Maar let op! Je ontvangt dan geen enkele mails meer. Ook niet van de opleiding of cursussen. Dus wil je echt geen enkele mail meer? Ook niet over jouw eventuele cursussen of producten? Echt geen een? Oké [klik dan hier](. Maar zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd heb. Hypnose Instituut Nederland BV, Industrieweg 10R, 1566 JP Assendelft, Nederland.